Jonoforeza

Zabieg elektroleczniczy, polegający na wprowadzeniu do tkanek siłami pola elektrycznego jonów działających leczniczo. Ustalono, że jony wprowadzone do skóry drogą jontoforezy gromadzą się w niej na granicy naskórka i skóry właściwej, w pobliżu powierzchownej sieci naczyń krwionośnych, skąd zostają odprowadzane z prądem krwi w głąb ustroju.

Wskazania 

• jonoforeza jodu: blizny przykurcze bliznowate,
• wapnia: stany zapalne gałki ocznej, obwodowe zaburzenia naczynioruchowe, zespół Sudecka, utrudniony zrost kości,
• cynku: trudno gojące się owrzodzenia, drożdżyca paznokci,
• nowokainy lub ksylokainy: nerwobóle, zespół rwy kulszowej, bóle głowy, zaburzenia wymowy, dychawica oskrzelowa,
• histaminy: samorodna sinica kończyn, odmroziny, zespół bólowy rwy kulszowej, przewlekłe stany zapalne stawów i zapalenia okołostawowe, owrzodzenie troficzne,
• adrenaliny: stany zapalne gałki ocznej, wspólnie z ksylokainą lub nowokainą w leczeniu stanów bólowych,
• antybiotyków: bakteryjne stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
• inne: zaburzenia w ukrwieniu nerwu wzrokowego i siatkówki, zaburzenia krążenia obwodowego, itp.

Przeciwwskazania nie odbiegają w zasadzie od przeciwwskazań do stosowania innych zabiegów elektroleczniczych.

Elektrostymulacja

Jest również zabiegiem elektroleczniczym, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy, najczęściej wykonuje się elektrostymulację nerwów i mięśni.
Są dwie metody elektrostymulacji :
1. jednobiegunowa: tutaj nerw lub mięsień pobudza się elektrodą czynną, której wymiary są znacznie mniejsze od elektrody biernej – elektrodę czynną przykłada się do skóry w miejscu odpowiadającym tzw. punktowi motorycznemu (punkt, w którym nerw wnika bezpośrednio do mięśnia).
2. dwubiegunowa : ułożenie na skórze dwóch małych, równej wielkości elektrod w pobliżu przyczepów mięśnia – tę metodę stosuje się przy elektrostymulacji mięśni odnerwionych, w takim przypadku punkty motoryczne nie istnieją, ponieważ uszkodzone włókna nerwu straciły zdolność przewodzenia impulsów.

Prądy Interferencyjne /prądy Nemeca/

Działanie

• dynamiczne pole interferencyjne skutecznie zapobiega zjawisku przystosowywania się tkanek do działania prądów,
• silny efekt przciwbólowy,
• wywołuje skurcze mięśni szkieletowych oraz gładkich,
• rozszerzenie naczyń krwionośnych, zwiększenie ukrwienia, poprawienie odżywienia i zwiększenie przemiany materii tkanek,
• usuwa obrzęki pourazowe i alergiczne,
• działa na autonomiczny układ nerwowy, zmniejsza napięcie nerwów współczulnych,
• wpływa na funkcję kory nadnerczy

Wskazania

• stłuczenia tkanek miękkich, wykręcenia stawów,
• choroby zwyrodnieniowe stawów i stawów kręgosłupa
• rwa kulszowa, ramienna, nerwobóle międzyżebrowe,
• miażdżyca zwężająca tętnic,
• choroby: Buergera, Raynauda, Sudecka, przykurcz Volkmanna,
• nawykowe zaparcia stolca,
• nietrzymanie bądź zatrzymanie moczu,
• ostrogi piętowe,
• w odmrożeniach

Przeciwwskazania

• nie stosować na okolicę serca,
• gorączka,
• ropne stany zapalne skóry, tkanek miękkich, wypryski.

Ultradźwięki

Ultradźwiękami nazywa się drgania mechaniczne o częstotliwości wyższej od granicy słyszalności ucha ludzkiego, w celach leczniczych stosuje się częstotliwości od 800 – 3000 kHz.

Wpływ na organizm

• mikromasaż – działanie mechaniczne, spowodowane wahaniem ciśnień w przebiegu fali ultradźwiękowej,
• działanie cieplne – największe w pobliżu powierzchni granicznych np. między kością a tkankami miękkimi,
• zmiana pH komórek w kierunku zasadowym,
• pobudza metabolizm komórkowy,
• wpływ na enzymy ustrojowe.

Efekty to m.in. 

• działanie przeciwbólowe,
• zmniejszenie napięcia mięśni,
• rozszerzenie naczyń krwionośnych,
• hamowanie układu współczulnego,
• spowalnianie procesów zapalnych,
• wyzwalanie substancji histaminopodobnych w ilościach aktywnych biologicznie

Przeciwwskazania

• nowotwory i stany po ich operacyjnym usunięciu,
• czynny proces gruźlicy,
• podniesiona temperatura ciała,
• niewydolność krążenia,
• stan ogólny ciężki,
• ciąża,
• choroby nerek i dróg moczowych,
• znamiona skórne,
• w trakcie lub po przebytej terapii rentgenowskiej.

Magnetoterapia

Pole magnetyczne sprawia, że jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i tym samym wzmagają przemianę materii, szczególnie podczas zachodzących procesów energetycznych. Wzmaga to wykorzystanie tlenu przez komórkę – poprawione ukrwienie w komórce poprzez działanie pola magnetycznego wywołuje podwyższenie ciśnienia potencjału tlenu.

Zalety w stosunku do elektroterapii

• pole magnetyczne przenika przez wszystkie części ciała ludzkiego równomiernie,
• zabiegi mogą być robione przez gips, ubranie, bandaże itp,
• metal nie jest przeciwwskazaniem do zabiegu,
• szeroki zakres wskazań, od tkanki kostnej aż do tkanki łącznej,
• magnetoterapia jest metodą nietermiczną,
• nie są znane żadne skutki uboczne.

Magnetoterapia ma zastosowanie w schorzeniach ortopedycznych, neurologicznych, chorobach układu krążenia, a w praktyce stwierdzono, że stosowanie pola magnetycznego powoduje uśmierzenie bólu, zapobiega stanom zapalnym i rozluźnia napięte mięśnie.

Najlepsze efekty osiągnięto w

• opóźnionym leczeniu złamania kości,
• zespole Sudeck’a
• kontuzjach – zwichnięciach, skręceniach, uszkodzeniach więzadeł, urazach ścięgien,
• neuralgiach, nerwobólach,  po operacjach na nerwach obwodowych i splotach,
• zaburzeniach w krwiobiegu arteryjnym o charakterze obwodowym

Przeciwwskazania

• ciężkie choroby naczyniowe,
• choroba wieńcowa,
• ciąża,
• zespoły symptomów przedzawałowych,
• krwotoki jelitowe,
• u chorych z rozrusznikiem serca,
• grzybice,
• choroby nowotworowe.

Tens

Elektrostymulacja TENS jest sprawdzoną klinicznie, nieinwazyjną, niefarmakologiczną skuteczną terapią przeciwbólową w fizykoterapii i znajduje szerokie zastosowanie w uśmierzaniu zarówno bólu przewlekłego jak i ostrego.

Podstawowe zalety stymulacji przeciwbólowej tens

• skrócenie okresu rehabilitacji i ograniczenie komplikacji po urazach,
• znaczne ograniczenie ilości przyjmowanych leków i związanych z nimi działaniami ubocznymi,
• skrócenie czasu powrotu do zdrowia po długotrwałym unieruchomieniu po urazach i operacjach.

Przeciwwskazania

• ciąża,
• osoby z wszczepionym rozrusznikiem serca,
• uszkodzenia mięśnia sercowego i arytmia,
• w zespołach symptomów przedzawałowych,
• i inne nie odbiegające od przeciwwskazań do stosowania zabiegów elektroleczniczych.

Sollux

Niewidzialne promieniowanie podczerwone o zakresie 770 – 1500 nm widma elektromagnetycznego, wnika w głąb ciała na ok. 20 mm.

Działanie miejscowe

• rozszerzenie naczyń włosowatych skóry, a w związku z tym zwiększony przepływ przez tkanki krwi tętniczej,
• zmniejszenie napięcia mięśni,
• podwyższenie progu odczuwania bólu, a zatem działanie przeciwbólowe,
• wzmożenie przemiany materii,
• pobudzenie receptorów cieplnych skóry, a w następstwie tego, do wpływu odruchowego na narządy głębiej położone.

I ogólne…

• podwyższa ciepłotę ciała,
• wzmaga wydzielanie potu,
• krew przyspiesza przyspiesza (częstotliwość skurczów serca wzrasta o ok. 20 uderzeń na każdy stopień wzrostu temperatury ciała),
• obniża ciśnienia krwi,
• oddech przyspiesza,
• w nerkach wzmożenie procesów filtracyjnych,
• obniża ogólną pobudliwość nerkową

Wskazania

• przewlekłe i podostre stany zapalne, w których możliwe jest miejscowe stosowanie ciepła,
• zapalenia stawów oraz zapalenia okołostawowe,
• nerwobóle i zespoły bólowe,
• stany po przebytym zapaleniu skóry i tkanek miękkich pochodzenia bakteryjnego,
• również jako zabieg wstępny przed masażem oraz jontoforezą

Przeciwwskazania

• niewydolność krążenia,
• czynna gruźlica płuc,
• skłonności do krwawień,
• zaburzenia w ukrwieniu obwodowych części kończyn,
• gorączka,
• ostre stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
• w stanach wyniszczenia.